değilim

değilim
Photo by Gabriel / Unsplash

beni tanıdıysanız bir zaman bir yerde, bilin ki ben o kişi hiç olmadım.

ÖLDÜKTEN SONRA

Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra
O, yalnız şiir yazardı
Ve yağmurlu gecelerde
Elleri cebinde gezerdi
Yazık diyecek
Hatıra defterimi okuyan
Ne talihsiz adammış
İmanı gevremiş parasızlıktan.

Muzaffer T. Uslu

siz beni hiç tanımadınız. hiç ali abiyi tanımadınız mesela. bilmezsiniz kimdir o. ben onu sizden gizledim. anlatmadım hiç. anlatmam.

borca alınmış pahalı bir hediyedir hayat.

... mesela günde elli sayfa okuyabileyim, beş sayfa yazayım, şiirleri sevmeye gerekçeler toplayayım, kendimden böyle nefret etmeyeyim...

kimse beni olduğum gibi hatırlamayacak. ve işte beni en çok bu korkutuyor. bu gerçekten yok olmaktır, ya da hiç yaşamamış olmak. beni hatırlayanlar, bir başka sureti hatırlayacaklar. hiç var olmadım. olamadım. benim var olmaya engel hatıralarım vardı.

söylemek istediğim belki binlerce şey var ama ben siliyorum. cümlelerim yavan. kelimelerim basit, her şey sıradan ve ben yorgunum. anlatmak, ifade etmek güç. sadece işte bir kabul problemi. ebediyen geçmeyeceğini bildiğim bir aidiyet problemi bu. benim kendime engel tavizlerim var. oysa öfke doluyum.

geçmiş affedilmez. affetmiyorum.