16x4 - SI. personal website

vasat işler

Sign in

barda (h'kaye)

bu kadını tanıyorum. yani aslında tanımıyorum. ama hep görüyordum. hani vardır, bilirsiniz. sokakta yürürken, bir yerde otururken, bir şeyler yaparken hep denk gelen insanlar. aynı durağın insanları. zamanla bir “tanıdıklık” hissi oluşur. aynı yollarda yürürken yabancıdır da, yabancı bir memlekette görseniz durur halini hatırını sorarsınız. "seninle gerçekten uğraşamam. arama beni.

Kafede

O günlerden geriye bir acı tad kaldı ağzımızda. Sayfalar dolusu şiirler yazar, sessizce öykülerimde kaybolurdum. Şimdi ne öyküler kaldı ne de şiirler. Kursağımızdaki heves dahi yok oldu gitti. Yaşlanmak mı bu yoksa kaldırabileceğimizden çok yorulup yavaş yavaş kendimizi tüketmek mi? Kendi kabuğumuzda yanıyoruz. İçten içe yanıyor, dışarıdan baksan sapa sağlam

son istek

Şiire, aşka ve ölüme inanıyorum, diyor, işte bu yüzden ölümsüzlüğe de inanıyorum. Bir dize yazıyorum, dünyayı yazıyorum; ben varım; dünya var. Bir ırmak akıyor serçe parmağının ucundan. Yedi kere bu ırmak gökyüzünün mavisi. Yeniden ilk gerçek oluyor bu arılık, bu benim son dileğim. Yannis Ritsos ezberlemek gerek.

ayna

ayna. aynada aksim. aksi bir adam suratı. dökülmüş saçlar, beyazlamış sakallar, gözlerimin feri sönmüş, yaşlanıyorum. sen hiç yaşadığın hayata ait olmadığını hissettin mi? hani her şey güzel aslında. sorsalar şikayet etmeye kızarır yüzüm. ama işte bakıyorsun aynaya ve hissediyorsun işte bir şekilde. yatıyorsun yatağa, sonra kalkıyorsun, aynı güne uyanıp aynı

değilim

beni tanıdıysanız bir zaman bir yerde, bilin ki ben o kişi hiç olmadım. ÖLDÜKTEN SONRA Diyecekler ki arkamdan Ben öldükten sonra O, yalnız şiir yazardı Ve yağmurlu gecelerde Elleri cebinde gezerdi Yazık diyecek Hatıra defterimi okuyan Ne talihsiz adammış İmanı gevremiş parasızlıktan. Muzaffer T. Uslu siz beni hiç tanımadınız. hiç

bir takım bazı notlar

bir takım bazı notlar

aklımda bir sürü düşünce. insanlar öldü. evler yıkıldı. şehiler ve binaları yeniden inşa edebilirsin. peki ya insanları? peki insanlara neden öfkeliyim? ne bekliyorum onlardan? kimden ne bekliyorum? bir başka trajedi bir başka ülkeyi vurduğu zaman neler hissettim? empati kurdum mu? acısını paylaştım mı, hissettim mi yüreğimde? bunu yaptım mı? iki

nasılsın?

akdenize kıyı ülkelerin insanları kardeştir. politikacıları yavşak olur ama insanı tutkulu olur. yardımsever olur. dar zamanda yetişir. kuzey avrupa insanı bencildir. kabuğunda yaşar. korkaktır aslında. bir tehlike sezse, hemen üç günlük erzak depolayın diye yaygara çıkarır. gün olup da avrupalıya "nasılsın?" diye sormayı öğreteceğim hiç aklıma gelmezdi. medeniyet öyle bir

ben kimim?

merhaba. ben sinan. aslında adımı pek sevmem. bir yerlerde duyduğumda garipserim. çok fazla sinan tanımadım. tanıdıklarım da çok durmadı hayatımda. çok bir numarası yok yani bu ismin. boş verin. siz çocuğunuza sinan adını vermeyin. biz de yavaşça tükenerek son bulalım. insanlar kendilerini anlatmaya neden mesleklerinden başlar bilmiyorum. oysa meslek, hayatın

Hayat Apartmanı

Hayat Apartmanı

Apartmanlar, üst üste evler, üst üste yaşamlar ve gerçekten okumaya değer olmayan hikayeler. iki metre yukarıda ve iki metre aşağıda başka gri insanlar, gri hayatlar. her blokta onlarcası, sokak boyu yüzlercesi. sonra binler, yüzbinler, milyonlar ve nihayetinde milyarlarca insan. endüstriyelleşmiş hayatlar. (fabrikalara, ofislere, okullara, mağazalara, bir yerlere tıkılmış salamura balıklar

The Giver

Bir başka kitap bitti, aslında bu arada çok kitap okudum ama buraya yazmaya değer pek bir şey yoktu açıkçası. Filmini siktir edin. Ben filmin fragmanını izlediğimde bile dayanamadım. Kitabın harika anlatımında, bazı noktalarda "hassiktir lan" oluyordum. O "hassiktir lan" dediğim "şeylerin" fragmanda ilk dakikadan piç edildiğini fark ettim. Kitabını okumak

Yazı*yorum

Çoğu zaman yazıyorum çünkü başka bir şey bilmiyorum. "Cheers Darling". Yazmak, içimde biriken bir şeyleri... ya da her neyse işte. "Bence artık sen de herkes gibisin." Yine aynı puslu camın ardından bakıyorum dünyaya. Orada mısın? Silüetler. İz düşümleri. Gölgeler. İmgeler. Falanlar, filanlar, serzenişler. Hala mı? Bir spiralin içinde sonsuza dek

36

36 Yaşında bir insanım. * Evimiz kira * Arabanın kredileri hala devam ediyor * Herhangi bir birikime sahip değilim, aydan aya yaşıyoruz, kenarda üç kuruş yok * Para biriktiremiyoruz * Bir takım elbiseye sahip değilim * Havalı bir ofisim yok, genelde evden çalışıyorum * Zaten pek dışarı çıkmıyorum, şehri en son üç sene önce gezmişimdir * Çok arkadaşım

20. Yıl

Bir yola çıkışımın üzerinden tam yirmi yıl geçti. Yaşım onaltı. Sene 2003. Ne yaz tatiliydi ama! Her şeyin temelini attığım, tüm hayatımın kararlaştırıldığı üç ay. İnsan hayatı ne kadar ilginç.

Hafta 51 - jagermeister

Hafta 51 - jagermeister

Hep aynı gündüz düşleri. Vaktimin çoğu gündüz düşlerinde geçiyor gibi hissediyorum. Gerçeğin ve zahirin birleştiği bir yolda yürüyorum. Çoğu vakit Damien Rice dinliyorum. Yaşamak için kendimce sebepler arıyorum. Oysa bu dünya ve bu zaman, ne kadar anlamsız değil mi? Size de öyle geliyor mu? Sevinmeyin, daha ölmedim. Tüm notlarımı temize

Hafta 50, hafif çakırkeyif

mental Featured

Hafta 50, hafif çakırkeyif

İstediğini alamayacaksın. (Alamayacağım) O senin ait olmadığın bir sahte gerçekliğin, birkaç dakikalık bir gündüz düşünün ürünü. Uyan artık. O senin hayatının bir parçası değil. O yalnızca içindeki derin bir boşluğu doldurabileceğini umduğun bir dolgu. Bir düş. O hayal, senin sahip olman gereken şey değil. Boşluğu bulmak. Sonra o karalık ve

Hafta 49 - sarhoşken yazılmış bir yazı

mental Featured

Hafta 49 - sarhoşken yazılmış bir yazı

En son ne zaman düşündünüz? Ne zaman kullandınız beyninizi? Hepimiz zombilerden farksız yaşayan ölülere döndük ve bundan tuhaf bir zevk alıyoruz. Diziler, filmler, haberler, televizyon programları, ekonomi bültenleri, beyaz yakalılar, mavi yakalılar, iki yakası bir araya gelemeyenler. Hep beraber kendi kendisini öğüten çarkların içinde beynimizden vazgeçmiş sadece gözlemliyoruz. Matematik, programlama,

Zaman durduğunda

Zaman durduğunda

Zaman durduğunda evimde hissedeceğim Karanlık odamda gözlerimi kapatacağım, sonra açacağım ve orada işte karşımda, Ahşap çerçeveli pencerenin perdesi eksik Dışarıda solgun sarı bir sokak lambası Arnavut kaldırım döşeli sokakta yağmur Ve şemsiyeleriyle insanlar geçiyorlar Ahşap küçük bir masa, ahşap sandalyeler Sırtın pencereye dönük Yüzümde aydınlanıyor sokak Yüzümde aydınlanıyor yüzün Bir

Müzede bir gece, Oct 20th 2022

Müzede bir gece, Oct 20th 2022

I know what's coming, Mr. Daley. I've always known. But it doesn't matter. You've given me the adventure of a lifetime in one night. And I have a feeling it's going to be a beautiful sunrise. Have fun. Thanks. Bazen bir komedi filmi çok şey Öğretebilir. Tek bir replik bir

Import 2022-12-11 16:51

Peter Pan

Eskiden fantastik hikayeler yazarken artık Tavuk Suyuna Çorba yazmaya başladım. Hayat ne tuhaf. “Ona anlatmalısın” dedi yaşlı adam. “Pardon, anlamadım? Bana mı söylediniz?” Genç adamın yüzünde hayal kırıklığı, acı, yalnızlık ve yanına davetsiz gelen bu yaşlı adamın şaşkınlığı ile belli etmemeye çalıştığı hoşnutsuzluğu vardı. “Kusura bakmayın. Konuşmanıza kulak misafiri olmak

Irmak Kitabı üzerine

Irmak Kitabı üzerine

Irmak Kitabı, eski patronum(!) -ki aslında beni Rimbaud, Ritsos gibi şairlerle tanıştıran bir dost, bir abimin- Irmak üzerine felsefi bir denemesi. Bu blog yazısında, kitabı okuyacaklar için berbat etmeden (Y ve Z kuşağı buna Spoiler vermek diyor), bu kitaba dair yazmak istedim. Bu kitap önemli. En azından benim için. Çünkü,

Dönmem gerek

Biliyorsun. Dönmem gerek. Ellerim ceplerimde, saçlarım hala nemli, Londra köprüsünün hemen yanında, otelin arkasına düşen, teknelerin bağlı durduğu, hani etrafında restoranların, kafelerin olduğu o sokağa dönmem gerek. Bir sonbahar akşamında, hafif sarhoş. Aklımda eski bir İrlanda bar şarkısı. Adını dahi unuttuğum herkesi tek tek hatırlayıp, Thames nehrine bırakmalıyım onları. Dönmem

Zamandan hızlı

Zamandan hızlı ve hayattan yavaş. Hayır. Olayın benim için ışıkla bir alakası yok. Örneğin evren. 13.8 milyar yaşında bir evrende gözlemleyebildiğimiz evren (observable universe) nasıl oluyor da 46.5 milyar ışık yılı yarıçapında olabiliyor? Yani, her şey olduğu yerde dursa, evrenin başlangıcından bir ışık demeti ancak 13.8 milyar

Yatırım tavsiyesi değildir.

Import 2022-12-11 16:51

Yatırım tavsiyesi değildir.

İki ayrı doktor ayrı ayrı "-meli, -malı" cümleleri kurmamdan şikayetçi. Hayatı şartlarla, koşullarla yaşıyormuşum. Başka türlü nasıl yaşanır? Koşulların olmadığı, hayatın hep bir şeylere bağlı olmadığı bir şekli mümkün mü? İnsanlar, koşulsuz, şartsız nasıl yaşarlar? Ya da belirsizliklerle! Tamamen delilik. Ben, bilmek isterim her şeyin sonunu. Ne yaparsam ne olacağını.

Import 2022-12-11 16:51

Selam

Hayatım boyunca kendimi insanlara kabul ettirmeye çalıştım. İçine girdiğim her ortamda şebekliklerimin ve gereksiz esprilerimin, çok konuşmamın, çok gülmemin ya da bazen gitar çalmamın sebebi budur. İstedim ki, beni de aralarına alsınlar. Onlardan birisi gibi görsünler. Ayrı kalmayayım. Tüm uğraşlarım beni yalnızca daha öteye sürükledi. Her buluşmadan biten enerjimle ayrıldım.