nasılsın?

akdenize kıyı ülkelerin insanları kardeştir. politikacıları yavşak olur ama insanı tutkulu olur. yardımsever olur. dar zamanda yetişir.

kuzey avrupa insanı bencildir. kabuğunda yaşar. korkaktır aslında. bir tehlike sezse, hemen üç günlük erzak depolayın diye yaygara çıkarır.

gün olup da avrupalıya "nasılsın?" diye sormayı öğreteceğim hiç aklıma gelmezdi. medeniyet öyle bir şey değil oğlum. parayla olmuyor.

türk insanının iki sebepten parası yoktur. ya birileri çalar, ya olanı paylaşır. avrupalının parası vardır çünkü saklar. bu kadar.

aradan onbeş yıl da geçse eski dostlarım, sınıf arkadaşlarım ya da aynı kafede saatlerce oturup sohbet ettiğim o güzel insanlar için bu denli endişeleneceğimi bilmezdim.

birisinin sesini duyup "iyisin, hayattasın, tamam çok teşekkür ederim" demenin ne kadar büyük bir yürek ferahlığı olduğunu tahmin etmezdim.

bir yerden sonra daha fazla acımaz derlerdi, acıyormuş. bunu öğrendim.